ΒΡΑΔΙΑ EUROPA ΜΕ ΠΕΡΙΕΡΓΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ

Καλημέρα σε όλους τους φίλους του blog μας!!!
Σήμερα λοιπόν είχαμε την πρώτη σειρά αγώνων του τελευταίου γύρου των προκριματικών για το Europa League και δόξα το Θεό τα ματάκια μας είδαν πολλά...



Θα ξεκινήσω με τους νικητές της βραδιάς και πρώτα πρώτα με την ομάδα του Π.Α.Ο.Κ που πήρε σοβαρό προβάδισμα πρόκρισης.


Η εικόνα του Δικεφάλου μου άφησε μια γλυκόπικρη γεύση, μια ανησυχία, ένα άγχος, αλλά και μια μεγάλη ελπίδα για την συνέχεια και αυτό χάρη σ’ αυτόν τον κανονικό προπονητή που έχει η ομάδα που φαίνεται ότι δουλεύει και έχει την όρεξη να αλλάξει πολλά.


Το κακό της σημερινής βραδιάς ήταν η εικόνα που παρουσίασε η ομάδα (αλλιώς τα περίμενα τα πράγματα για να πω την αλήθεια), η οποία μου θύμισε τον περσινό Π.Α.Ο.Κ του Σεπτεμβρίου, που δεν ήξερε τι ήθελε μέσα στο γήπεδο, η άμυνα ήταν σε μόνιμο πανικό και πέρα από τον πολυτιμότατο Pablo Garcia δεν υπήρχε ένας παίχτης να μοιράσει την μπάλα και να κάνει παιχνίδι. Πολλοί από τους παίχτες ήταν κάτω του μετρίου και παίχτες μάλιστα οι οποίοι έχουν μεγάλη ποδοσφαιρική αξία, όπως Kresic, Pablo Contreras, Lino (στο πρώτο ημίχρονο κυρίως), Lazar κ.α. 


Βέβαια σήμερα στον πάγκο υπήρχε ένας άνθρωπος που ξέρει τι του γίνεται και τι κάνει, και σε συνδυασμό με το γνωστό Μέταλλο που έχει η ομάδα κατάφερε και πήρε την νίκη την βοήθεια της τύχης και με δυο πολύ όμορφα τέρματα, μια παλικαρίσια κεφαλιά του Αθανασιάδη και με ένα καταληπτικό σουτ από τον μεταμορφωμένο Lino του δευτέρου ημιχρόνου .


Κάποιος τώρα θα μου πει για το χέρι και το γκολ της Καρπάτι που ακύρωσε ο διαιτητής και θα συμφωνήσω μαζί του ότι δεν έπρεπε να το ακυρώσει.


Τελειώνοντας αυτό που με χαροποίησε ήταν ο Αθανασιάδης που αν και δεν έπαιξε πολύ καλά απέδειξε για άλλη μια φορά ότι είναι «σκύλος», ότι παλεύει, μάχεται και έχει το γκολ, επίσης με χαροποίησε η στάση του κόσμου μέσα στο γήπεδο στις προκλήσεις που δέχτηκε όλη η Ελλάδα τις προηγούμενες μέρες από τον Σκοπιανό τερματοφύλακα της Καρπάτι.




Νίκη αλλά όχι σοβαρό προβάδισμα πήρε και η Α.Ε.Κ σήμερα κόντρα στην Ντιναμό Τιφλίδας με 1-0.
Να πω την αλήθεια δεν περίμενα κάτι παραπάνω σήμερα από την Α.Ε.Κ παρότι έπαιζε με μια ομάδα μικρού βεληνεκούς και αυτό γιατί ήταν το πρώτο επίσημο παιχνίδι της χρονιάς και ήταν λογικό να μην είχε και πάρα πολύ καλή απόδοση και γιατί αποδυναμώθηκε αρκετά χωρίς να καλύψει ουσιαστικά τις τρύπες που δημιουργήθηκαν.
Μπορεί να πήρε αρκετούς παίχτες αλλά αυτοί δεν είναι για την Ένωση, αφήστε που η ομάδα αντί να ανανεωθεί ηλικιακά γέρασε περισσότερο.


Το καλό είναι ότι έκανε το πρώτο βήμα, κέρδισε, δεν δέχτηκε γκολ και μπορεί να πάει την επόμενη εβδομάδα και αν μείνει συγκεντρωμένη να πάρει την πρόκριση αφού όλα είναι στο χέρι της.


Πάμε τώρα στον χαμένο της βραδιάς, μην πω καλύτερα στο χαμένο της χρονιάς.
Λέω χαμένος της χρονιάς και ας μην με παρεξηγήσουν οι φίλοι Παναθηναϊκοί γιατί κακά τα ψέματα μετά από τον εξοστρακισμό του Τεν Κάτε το πλοίο αγωνιστικά πάντα έμεινε χωρίς καπετάνιο και στην μέση της προηγούμενης χρονιάς έπεσε σε παγόβουνο και άρχισε να μπάζει νερά.
Βέβαια δεν είναι αυτό το μεγαλύτερο πρόβλημα, το πρόβλημα είναι τα διοικητικά που ταλανίζουν τη ομάδα εδώ και πολλά χρόνια.
Μετά τον απίστευτο αποκλεισμό από την Οντένσε στα προκριματικά του Champions League ήρθε σήμερα και ένας άλλος απίστευτος αποκλεισμός από την Μακάμπι Τελ Αβίβ και μην μου πει κάποιος ότι έχει ελπίδες να περάσει ο ΠΑΟ γιατί θα γελάσει πολύς κόσμος, και αυτό το λέω όχι επειδή είναι μικρή ομάδα ο ΠΑΟ αλλά επειδή δεν υπάρχει ομάδα και παίχτες που μπορούν να βάλουν την μπάλα στο πλεκτό.
Η μεταγραφές που έγιναν είναι αστείες, διοίκηση ψάχνεις και δεν βρίσκεις, ζητάς πάθος από τους έμπειρους παίχτες «σημαίες» της ομάδας και βλέπεις τον εγωισμό τους να οργιάζει και να λειτουργούν μόνο για την πάρτη τους, βλέπεις ένα προπονητή να προσπαθεί να παλέψει με λέοντες αλλά γονατίζει μ’ αυτά που βλέπει, βλέπεις τους οπαδούς να παρατούν την ομάδα, να μην τους νοιάζει τίποτα και να μην κάνει τίποτα για την βοηθήσει και βλέπεις σιγά σιγά τα κοράκια να πετάνε πάνω από το κουφάρι της ομάδας έτοιμα να φάνε ό,τι έχει απομείνει.
Πραγματικά δεν έχω να πω τίποτα άλλο για τον ΠΑΟ και μιας και δεν είμαι φίλος της συγκεκριμένης ομάδας περιμένω τα σχόλια των φίλων του ΠΑΟ με παρατηρήσεις, σκέψεις και λύσεις. 


Αυτά τα λίγα για την πρώτη σειρά των προκριματικών και ας ευχηθούμε το καλύτερο για τις ελληνικές ομάδες και την συνέχεια...






Ως την επόμενη φορά καλά να περνάτε...


Kourtone