ΟΙ ‘ΜΕΓΑΛΟΙ’ ΚΑΙ ΟΙ ‘ΜΙΚΡΟΙ’

Προχθές λοιπόν είχαμε τα πρώτα ματς της ημιτελικής φάσης του Κυπέλλου Ελλάδας.

Στο Περιστέρι μέσα σε μια πολύ όμορφη ατμόσφαιρα που δημιουργήθηκε από τους συμπαθέστατους FENTAGIN o Aτρόμητος κέρδισε τον Ολυμπιακό Βόλου με 2-1. Στο μεγαλύτερο διάστημα του παιχνιδιού ο Ατρόμητος είχε το πάνω χέρι και κατάφερε να μετουσιώσει την κατά διαστήματα υπεροχή του σε 2 γκολ. Ο Καμαρά έκανε ένα πολύ καλό παιχνίδι βγάζοντας 2 ασσίστ και εκθέτοντας αρκετές φορές την άμυνα του Ολυμπιακού. Οι ερυθρόλευκοι στο τελευταίο 25λεπτο του αγώνα βγήκαν μπροστά για να διεκδικήσουν ένα γκολ που θα τους έβαζε και πάλι στο παιχνίδι. Οι παίκτες του Ατρομήτου οπισθοχώρησαν και προσπάθησαν να εκμεταλλευτούν τους κενούς χώρους που άφηνε η ομάδα του Βόλου στην προσπάθεια της να σκοράρει. Ο Καμαρά σε μια εκπληκτική του κούρσα έφτασε στην μεγάλη περιοχή του Γιακούποβιτς αλλά άργησε να χαρακτηριστικά να σουτάρει και ο αμυντικός αλλοίωσε το σουτ του. Μετά την  ευκαιρία για το 3-0 η μπάλα απέδωσε την περίεργη δικαιοσύνης της με τον ιπτάμενο Σανκαρέ (ένα από τα καλύτερα σέντερ-μπακ του πρωταθλήματος κατά τη γνώμη μου.), o οποίος έγραψε το 2-1. Η ομάδα του Βόλου έχασε ευκαιρίες ακόμα και για την ισοφάριση στο τέλος του παιχνιδιού.

Τώρα σε ότι αφορά τη ρεβάνς του Πανθεσσαλικού θα πρέπει να πω το γνωστό κλισέ ‘τα πάντα είναι ανοιχτά’ με τον Ατρόμητο να παίζει για 2 αποτελέσματα και τον Βόλο να μάχεται για την νίκη-πρόκριση. Ο Ολυμπιακός Βόλου έχει δείξει ότι είναι μια πάρα πολύ καλή ομάδα φέτος αλλά δεν ξέρω πως θα αντιδράσουν οι παίκτες του παίζοντας με το άγχος της ανατροπής του σκορ. Μην ξεχνάμε ότι στον Βόλο, ο Ολυμπιακός θα πρέπει να παίξει ποδόσφαιρο κυριαρχίας σε αντίθεση με το ποδόσφαιρο αναμονής και των αντεπιθέσεων με το οποίο έκανε τις καλύτερες εμφανίσεις του φέτος και τις μεγάλες του νίκες. Από την άλλη ο Ατρόμητος είναι η ομάδα του Δώνη, καλά δουλεμένη τακτικά χωρίς όμως αξιοσημείωτη αμυντική λειτουργία. Είναι αλήθεια ότι στη ρεβάνς θα κρυφοκοιτάξει ένα εκτός έδρας γκολ που θα του δώσει τεράστιο αβαντάζ.

Η μάχη των δικεφάλων έληξε χωρίς τέρματα σε ένα ματς το οποίο για έναν τρίτο παρατηρητή ήταν πολύ βαρετό μέχρι την πρώτη αποβολή. Είδα ένα ΠΑΟΚ στημένο πολύ καλά, με συγκεκριμένο πλάνο και στρατηγική για να πάρει αυτό που θέλει. Σκόπευε σε προφύλαξη της εστίας του και γρήγορες αντεπιθέσεις από τα άκρα. Με την προσδοκία για μια κάθετη μισό-γκολ του Ίβιτς στο παιχνίδι. Ο Μουσλίμοβιτς καλούνταν να κάνει αυτό που ξέρει, δηλαδή να κατεβάζει τις ψηλές μπαλιές, να βάζει σώμα και να σπάει την μπάλα στους ακραίους. Στην πράξη, στο επιθετικό κομμάτι δεν πήγαν έτσι τα πράγματα για τον Δικέφαλο του Βορρά που παρέμεινε άχρωμος μπροστά μέχρι το 35’. Αμυντικά ήταν επίσης μια μέτρια εμφάνιση. Ο Λίνο έχει γίνει περίγελος του Μπερνς στο πρώτο ημίχρονο τον οποίο έκανε να μοιάζει δεξί εξτρέμ παγκοσμίου κλάσης. Οι υπόλοιποι 3 τα πήγαν πάρα πολύ καλά και εδικά ο Σνάουτσερ ο οποίος υπερέβη εαυτόν συμμετέχοντας σε αρκετές επιθετικές προσπάθειες από τα δεξιά και επιχειρώντας 2-3 σέντρες. Πέρα από την ατομική απόδοση το μεγάλο πρόβλημα της άμυνας του ΠΑΟΚ ήταν οι στημένες φάσεις από τις οποίες κινδύνεψε περισσότερο. Η ΑΕΚ μπήκε στο γήπεδο με επιθετική παράταξη για να κυνηγήσει τη νίκη. Δεν μπορώ πραγματικά να καταλάβω γιατί αυτός ο Μπάχα έπρεπε να ξεκινήσει βασικός. Το παλικάρι δείχνει να μην είναι και σε καλή φυσική κατάσταση. Η ΑΕΚ είχε την κατοχή της μπάλας και την πρωτοβουλία των κινήσεων σχεδόν σε όλο το πρώτο ημίχρονο. Αποδείχτηκε όμως αρκετά φλύαρη στο παιχνίδι χωρίς να μπορεί να ζορίσει ουσιαστικά τον ΠΑΟΚ. Οι επελάσεις του Μπερνς δεν έβγαλαν γκολ και η επίτευξη τέρματος μέχρι το 38’ έμοιαζε να είναι τόσο κοντά αλλά και ταυτόχρονα τόσο μακριά. Στο τέλος του πρώτου ημιχρόνου ο ΠΑΟΚ προειδοποίησε.

Στο δεύτερο ημίχρονο Η ΑΕΚ έχει μείνει στα αποδυτήρια και οι ασπρόμαυροι προσπαθούν να δημιουργήσουν επικίνδυνες καταστάσεις στην εστία του Σάχα. Η ΑΕΚ αρχίζει να βρίσκει τα πατήματα της με τις προσωπικές ενέργειες του Σκόκο  και όλα μοιάζουν ιδανικά με την είσοδο του Μπλάνκο. Τα δοκάρια σταμάτησαν την ΑΕΚ με την πόρνη των γηπέδων να παίρνει το αίμα της πίσω για το δωράκι της στο ματς με τον ΠΑΟ στο 97’. Ο Ντιόπ δεν μπόρεσε δυο φορές να σκοράρει ο οποίος έκανε αρκετά καλό παιχνίδι και θα μπορούσε να είχε αφήσει ανεξίτηλη τη σφραγίδα του. Η εναλλαγή πλευρών δεξιού και αριστερού εξτρέμ ανακάτεψε κάπως το παιχνίδι. Στο 70’ έρχεται η ηλίθια αποβολή του Λίνο που ολοκλήρωσε την άθλια εμφάνιση του με τον χειρότερο τρόπο. Πόσο χειρότερος θα ήταν οποιοσδήποτε άλλος εκεί; Μετά έρχεται η αποβολή του Ίβιτς ο οποίος έχοντας δεχτεί μια πολύ δυνατή σκαριά αρχίζει τα μπινελίκια στον ρέφερι. Και κάπου εκεί αντικρίζει την δεύτερη κίτρινη κάρτα. Τι να πω; Αν ήταν δίκαια ή άδικη ας το κρίνει ο καθένας σας μόνος του. Αυτό που βλέπω μετά είναι μια σφυρίχτρα 90-10 υπέρ του ΠΑΟΚ μέχρι τη λήξη του αγώνα. Δεν μένει με 8 παίκτες στο τάκλιν του Κοντρέρας και γλιτώνει άλλες 1-2 κίτρινες. Η γνωστή ηλιθιότητα των Ελλήνων διαιτητών που θέλουν να διορθώσουν το ένα λάθος τους με κάποιο άλλο. Άμα ήταν ρε Σιδηρόπουλε κάθε φορά που παίκτης μπινελικώνει διαιτητή να βγαίνει κίτρινη κάρτα τα μισά ματς πάνω στην υφήλιο θα παίζονταν 5χ5 και όχι 11 εναντίον 11!!!!!! Τέλος πάντων δεν θέλω να αναφερθώ περαιτέρω στο καρκίνωμα του ελληνικού ποδοσφαίρου που ονομάζεται διαιτησία.

Για να τα λέμε όλα είδα στο τελευταίο 20λεπτο μια ομάδα με ψυχή και μέταλλο να παίρνει αυτό που θέλει έστω και με 4 πνευμόνια λιγότερα στο γήπεδο. Το πάθος αυτό είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της πορείας της συγκεκριμένης φουρνιάς του ΠΑΟΚ τα τελευταία χρόνια που όπως λένε μερικοί θα πρέπει να ανταμειφθεί με κάποιο τίτλο δηλαδή το φετινό Κύπελλο. Μπράβο στην ομάδα του ΠΑΟΚ για το τελευταίο 20λεπτο γιατί η αντίδραση της θα πρέπει να αποτελεί παράδειγμα και για άλλους. Είδα επίσης και μια ΑΕΚ που με 2 παίκτες περισσότερους ήθελε ακόμα 1 90λεπτο για να βάλει γκολ. Σε αυτό το ματς που οι πιθανότητες ήταν 55%-45% υπέρ της, πριν το ξεκίνημα δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί στις προσδοκίες του κόσμου της όπως πολλές φορές φέτος. Θα μου πείτε είχε 2 δοκάρια. Ναι αλλά αν είσαι ΑΕΚ κάνε άλλες 5 φάσεις και τέλειωσε το ματς με 4 δοκάρια και σκορ 1-0, κάτι που δεν μπόρεσε να κάνει. Δεν θα πρέπει αυτό το σωματείο να τα περιμένει όλα από την τύχη και τα κέφια της μπάλας. Είναι κρίμα για την αξία και την ιστορία του. Η μπάλα δεν μπαίνει μόνη της στα δίχτυα πάντα, αλλά πρέπει να την βάλεις εσύ ο ίδιος και συχνά να ματώσεις για αυτό. Κρίμα και για όλο αυτόν τον κόσμο που πήγε στο γήπεδο να στηρίξει ένα σύνολο παικτών που ίσως δεν το αξίζουν κάτω από αντίξοες συνθήκες. Αν χθες ήταν κόουτς ο Μπάγιεβιτς σήμερα θα του στέλναμε λουλούδια σε κάνα νοσοκομείο γιατί δεν θα είχε μείνει τίποτα όρθιο. Είναι όμως μια μεγάλη κουβέντα, που δεν είναι της ώρας.

Για τη ρεβάνς έχω να πω ότι οι πιθανότητες κατά τη γνώμη μου είναι 60%-40% υπέρ του ΠΑΟΚ. Στην Τούμπα η ΑΕΚ θα παίξει εναντίον 12 παικτών και δεν ξέρω κατά πόσον είναι δυνατόν να τα καταφέρει όταν δεν μπόρεσε να κερδίσει στο 11 εναντίον 9. Ο ΠΑΟΚ έχει δείξει επανειλημμένα ότι έχει τον τρόπο να παίρνει αυτό που θέλει πόσο μάλλον μέσα στην Τούμπα (και ας είναι αυτή πιο light από ότι παλιότερα) ενώ από την ΑΕΚ περιμένουμε και κάνουμε καμιά προσευχή μπας και της καυλώσει να παίξει σε κάνα ματς. Τα καλά της παιχνίδια φέτος είναι μετρημένα στα δάχτυλα ενός χεριού.

Αυτά λοιπόν για το ζευγάρι των «μικρών» που έχουν απομείνει στο Κύπελλο και για την σύγκρουση των δυο «μεγάλων». Οι ρεβάνς αναμένεται να έχουν εξαιρετικό ενδιαφέρον και αυτό είναι καλό και για τους θεατές αλλά και για τον ίδιο το θεσμό του Κυπέλλου που συχνά γίνεται (κακώς) προσπάθεια να απαξιωθεί.

Υ.Γ. Μπράβο ρε Κρέσιτς που βγήκες και καθάρισες 5-6 φάσεις. Εξαιρείται η ζεμπεκιά του στην κεφαλιά του Ντιόπ. Έτσι πρέπει να βγαίνουν οι σύγχρονοι τερματοφύλακες. Ας πάρουν το DVD οι υπόλοιποι συνάδελφοι σου – τροχονόμοι που παίζουν στη Σούπερ Λίγκα (τρομάρα της το super) να μαθαίνουν γιατί τα μυαλά μας πονάνε.

green_monkey